سلفی ژانری جذاب در عکاسی است که با رشد و گسترش شبکه‌های اجتماعی بسیار محبوب شده است. در این پست به مرور تاریخچه این پدیده و ارائه چند راهکار برای جذاب‌تر کردن سلفی‌هایمان می‌پردازیم.
سلفی چیست؟
«سلفی»، «خویش‌انداز» یا «خودعکس»، همگی کلماتی هستند که برای اشاره به نوعی از عکاسی پرتره به کار می‌روند که در آن، فرد از خودش عکس می‌گیرد. سلفی معمولا با کمک دوربین جلوی تلفن همراه و استفاده از دست یا مونوپاد برای ثابت نگه داشتن گوشی ثبت می‌شود. سلفی‌ها معمولا در شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام، فیسبوک، توییتر و روبینو منتشر می‌شوند.
تاریخچه سلفی
اگرچه سلفی گرفتن با پیشرفت امکانات تلفن همراه و تعبیه دوربین جلو در آنها محبوبیت پیدا کرد؛ این پدیده تاریخچه دور و درازی دارد و فقط به عصر دیجیتال محدود نمی‌شود. اولین سلفی ثبت‌شده در تاریخ را رابرت کورنلیوس، عکاس پیشگام آمریکایی در سال 1839 گرفته است. بعدها در سال‌های 1900 با عرضه دوربین‌های کداک جعبه‌ای قهوه‌ای، ثبت عکس‌های سلف پرتره رواج بیشتری پیدا کرد. در این دوره معمولا از آینه و چهارپایه (برای ثابت نگه داشتن دوربین) ثبت عکس استفاده می‌شد. در سال 1934 یک زوج سوئدی برای اولین بار از یک دسته چوبی برای گرفتن عکس از خودشان استفاده کردند. در سال‌های 1970، با پیدایش دوربین‌های فوری ارزان قیمت، عکس گرفتن افراد از خودشان معمول‌تر شد.
سلفی در عصر دیجیتال
فرهنگ سلفی به شکل امروزی آن ابتدا در ژاپن شکل گرفت و در دهه 1990 به آسیای شرقی سرایت کرد. در دهه 2000، فرهنگ سلفی در بیرون از آسیای شرقی نیز محبوب شد. در خارج از آسیای شرقی، فرهنگ گرفتن عکس دسته‌جمعی توسط خود افراد حاضر در عکس با دوربین‌های یکبارمصرف و بارگذاری آن در اینترنت و صفحات وب توسط استرالیایی‌ها در 2001 آغاز شد. به اشتراک گذاشتن عکس خویش‌انداز در سال‌های دهه 2000 ابتدا در شبکه اجتماعی «مای اسپیس» رواج یافت و بعدها با ظهور فیسبوک به آن منتقل گردید. دوران طلایی سلفی با ظهور گوشی‌های هوشمند و فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی فرا رسید. تقویت دوربین جلوی آیفون 4 در سال 2010 و ظهور اپلیکیشن‌های موبایلی مثل اینستاگرام و اسنپ چت به اوج گرفتن محبوبیت سلفی‌ها در سال‌های دهه 2010 انجامیدند.
چگونه سلفی‌های خوب بگیریم؟
ممکن است سلفی گرفتن در نگاه اول خیلی سخت به نظر نرسد اما، این کار برای خیلی از ما یک چالش محسوب می‌شود. در ادامه، توصیه‌هایی ساده را برای گرفتن سلفی‌های زیباتر و باکیفیت‌تر با هم مرور می‌کنیم:
- - اساسا محدودیتی در اینکه هنگام سلفی گرفتن زاویه دوربین یا صورتمان به کدام سمت باشد وجود ندارد اما، معمولا توصیه می‌شود دوربین (گوشی تلفن همراه) را کمی بالاتر از سطح صورت نگاه داریم. این کار معمولا به ثبت سلفی‌های زیباتری منجر می‌شود. بد نیست در این زمینه اشاره کنیم که بهترین زاویه قرارگیری دوربین و صورت و نور، همگی به مقداری آزمون و خطا نیاز دارند و از فردی به فرد دیگر تفاوت می‌کنند.
- - نور، یک عامل تعیین‌کننده در موفقیت سلفی‌هاست. مطمئن شوید که موقع سلفی گرفتن، نور محیط بیش از حد کم یا زیاد نیست. اگر هم قصد دارید از نور طبیعی استفاده کنید، بهترین زمان استفاده از نور خورشید قبل از طلوع خورشید و دقیقا بعد از غروب آن است.
- - سایه‌ها روی دیگر سکه نور هستند. برای گرفتن یک سلفی خوب باید حواسمان به سایه‌ها هم باشد و تا جایی که می‌شود از آنها اجتناب کنیم. اگر در محیط طبیعی عکس می‌گیرید، بهتر است پشت به نور بایستید؛ طوری که سر شما مانع از تابش مستقیم نور خورشید به لنز دوربین گوشی شود. این باعث می‌شود سایه‌ها در عکس به حداقل برسند. (در اینجا لازم است اشاره کنیم که در بعضی ژانرهای هنری‌ترِ سلفی، از سایه‌ها استفاده می‌شود و اتفاقا تلاش می‌شود با کمک سایه‌ها، تصویر جذاب‌تر و متفاوتی خلق شود. استفاده از سایه‌ها در سلفی مستلزم این است که نحوه تاثیر آنها روی حالت چهرهتان را به خوبی بشناسید و احتمالا، کمی اصول عکاسی، نورپردازی و ترکیب‌بندی بدانید.)
- - بهترین سلفی‌ها آنهایی هستند که یا پس‌زمینه خیلی جالبی دارند یا پس‌زمینه‌شان خیلی خیلی ساده است. به طور کلی، پس‌زمینه‌های خیلی شلوغ برای گرفتن سلفی توصیه نمی‌شوند.
- - به طور کلی در شرایط نوری متعادل، استفاده از فلش برای گرفتن سلفی خیلی توصیه نمی‌شود. فلش حجم زیادی از نور را به فریم عکاسی تزریق می‌کند و به علاوه، ممکن است حالت چهره شما را به هم بریزد و باعث شود چشم‌هایتان را ببندید.
- - برای اینکه هنگام گرفتن سلفی حالت بدن و چهرهتان به هم نخورد و گوشی تلفن همراه هم از دستتان نیفتد، بهتر است از تایمر استفاده کنید.
- - استفاده بهینه و به اندازه از فیلترها و اپلیکیشن‌های ویرایش عکس، می‌تواند به زیباتر شدن سلفی شما کمک کند. البته؛ نباید در ویرایش عکس زیاده‌روی کنیم چون ویرایش و دستکاری زیاد تصاویر، حالت سرزندگی و طبیعی بودن چهره را از بین می‌برد.
